The Case : Two Steves and The BlueBox

ปี 1971

Steve Wozniak ซึ่งมีอายุ 21 ปี ไปอ่านบทความในนิตยสาร Esquire ที่เล่าถึงเทคนิค "Phone Phreaking" ซึ่งเป็นวิธีการใช้สัญญาณเสียงความถี่พิเศษเพื่อหลอกระบบโทรศัพท์ให้โทรทางไกลได้โดยไม่ต้องเสียค่าบริการ … ในปีนั้นมีคนทำอยู่แล้วหลายราย แต่ Woz (ชื่อที่พวกเราเรียก Steve Wozniak) อยากทำออกมาขาย เพราะคนไม่อยากจ่ายค่าโทรศัพท์เป็นรายนาทีเมื่อโทรข้ามเขตหรือข้ามรัฐ

ด้วยความสนใจและความเชี่ยวชาญด้านอิเล็กทรอนิกส์ Woz ทำให้เขาเริ่มศึกษาค้นคว้าเรื่องนี้อย่างจริงจัง เขาใช้เวลาวิจัยและทดลองจนพบว่าสามารถสร้างอุปกรณ์ที่ทำงานได้จริงตามทฤษฎีเหมือนกับที่มีคนเคยทำมาเป็นสิบปีแล้ว … ชุมสายโทรศัพท์ทางไกลในสหรัฐยังใช้กลไกเดิมคือ “เสียงความถี่พิเศษ” ที่ไปทำให้ระบบอัตโนมัติของระบบชุมสายโทรศัพท์ทางไกลตอบรับเมื่อได้ยินเสียงนี้

กล่องเล็ก ๆ ที่ทำหน้าที่หลอกระบบให้เปิดชุมสายทางไกลแล้วกดเบอร์ต่อได้เลย เป็นการโทรไปที่ไหนก็ได้โดยเสียค่าโทรแค่ครั้งเดียวเท่ากับการโทรในพื้นที่

ต้นปี 1972

Woz ทำสำเร็จก็เลยเอาไปโชว์ให้เพื่อนรุ่นน้องที่โรงเรียนดู ไอ้น้องคนนั้นชื่อ Steve Jobs ซึ่งตอนนั้นอายุแค่ 17 ปี เห็นโอกาสในการขายทันที ก็เลยตัดสินใจร่วมกันพัฒนา Blue Box ในรูปแบบดิจิทัล ซึ่งเป็นอีกระบบที่จะก้าวหน้ากว่าแบบอนาล็อกที่มีอยู่ในตอนนั้น

การทำงานร่วมกันครั้งแรกนี้แสดงให้เห็นถึงความเข้ากันได้ดีของทั้งคู่ โดย Woz รับหน้าที่ออกแบบวงจรอิเล็กทรอนิกส์ ขณะที่ Jobs ดูแลการประกอบและวางแผนการตลาด

กลางปี 1972

ทั้งสองคนเอา Blue Box ออกไปขายในหอพักนักศึกษาที่มหาวิทยาลัย Berkeley โดยตั้งราคาขายที่เครื่องละ 150 ดอลลาร์ ซึ่งถือว่าถูกกว่าอุปกรณ์แบบอื่นที่มีขายในตลาดมืดมาก มีคนจำนวนมากที่มาเรียนไกล ๆ ต้องโทรกลับบ้าน, โทรกลับไปหาแฟน, โทรคุยกับเพื่อน … ซื้อ Blue Box ติดตัวเอาไว้ ไปโทรที่ไหนก็เสียบเข้าไปแล้วกดให้เสียงความถี่พิเศษทำงานหลอกชุมสายโทรศัพท์ให้เปิดระบบโทรทางไกลให้อัตโนมัติโดยไม่ต้องจ่ายตังค์ก่อน

ธุรกิจดำเนินไปได้ด้วยดี พวกเขาสามารถขาย Blue Box ได้ประมาณ 40 เครื่อง สร้างรายได้รวมประมาณ 6,000 ดอลลาร์ ซึ่งว่าเป็นกอบเป็นกำเลยทีเดียวสำหรับวัยรุ่นในยุคนั้น

ปลายปี 1972

การผจญภัยกับ Blue Box จบลงเมื่อมีเหตุการณ์ถูกขู่จี้ชิงทรัพย์ระหว่างการเจรจาขายเครื่องกับลูกค้า

ในคืนหนึ่ง Jobs และ Woz นัดพบกับผู้ที่สนใจซื้อ Blue Box อีกรายที่ลานจอดรถของร้านพิซซ่าแห่งหนึ่ง ซึ่งเป็นสถานที่ที่พวกเขามักใช้นัดพบลูกค้าเป็นประจำ แต่ครั้งนี้ผู้ซื้อดูมีพิรุธตั้งแต่แรก เมื่อ Jobs สาธิตการใช้งานเสร็จ ชายคนนั้นก็ล้วงมือเข้าไปในเสื้อแจ็คเก็ตทำท่าเหมือนมีอาวุธ และขู่ว่าให้ส่ง Blue Box ให้เขาซะดี ๆ อย่าคิดจะได้ตังค์เลย

Jobs และ Woz ตกใจทั้งคู่ เพราะเนิร์ดไม่เคยเจออะไรแบบนี้กับตัวเอง แต่ก็โชคดีมากที่ชายคนนั้นแค่ขู่แล้วก็ฉก Blue Box วิ่งหนีไปโดยที่ไม่ได้ทำร้ายทั้งสองคนนี้ เหตุการณ์นี้ทำให้ทั้งคู่สำนึกได้ว่าการทำธุรกิจผิดกฎหมายนั้นอันตรายเพียงใด พวกเขาอาจโชคดีที่แค่ถูกขู่และชิงทรัพย์ แต่ถ้าเป็นอาชญากรที่อันตรายกว่านี้ ผลลัพธ์อาจร้ายแรงกว่านี้มาก จึงตัดสินใจยุติการขาย Blue Box และหันไปคิดทำธุรกิจที่ถูกกฎหมายแทน